Në më pak se dy vjet, ai udhëtoi 650.000 kilometra nëpër Gjermani, që është më shumë se 15 udhëtime nëpër botë. “Të jesh në gjendje të vendos çdo ditë se ku dua të shkoj është thjesht e mrekullueshme, është liri,” i tha Stoli AFP në një kafene në stacionin e trenit në Frankfurt. Ai udhëton me një çantë shpine 30 litra dhe nuk i duhet shumë për të jetuar. Shpenzimi më i madh prej 5888 euro ishte bileta e klasit të parë të hekurudhës gjermane që ai mori me zbritje. Falë këtij abonimi, ai ka akses në sallonet e klasit të parë në stacione ku mund të hajë falas dhe të lajë rrobat e tij në lavaman, të cilat më pas i than në tren në mbrëmje.
Ai lahet në këto sallone. Dush në pishinë pranë stacionit. Ai është mësuar të flejë në sediljet e klasit të parë të cilat janë bërë aq të rehatshme sa e ka të vështirë të flejë në një shtrat normal.
“Më mungon lëkundja e trenit”, tha ai. Pas mbarimit të shkollës, ai gjeti një punë me kohë të pjesshme si programues i pavarur për një startup të vogël, gjë që e lejoi të punonte në tren. “Dua të jem në gjendje të shikoj vetëm nga dritarja, të shikoj peizazhin që kalon… dhe të eksploroj çdo cep të Gjermanisë,” tha ai. Megjithatë, nuk ka asgjë që të sugjerojë se ai mund të bënte një jetë të tillë nomade. Si fëmijë, ai nuk kishte asnjë interes për hekurudhat, nuk kishte kurrë një tren elektrik dhe udhëtoi vetëm dy herë në një tren me shpejtësi të lartë përpara se të vendoste të jetonte përgjithmonë në shina.
![](https://koha.mk/wp-content/uploads/2024/06/FOTOGALERI-Djali-17-2.jpg)
Pas mbarimit të shkollës së mesme, ai planifikoi të bënte një praktikë si programues. Kjo nuk funksionoi, por më pas ai gjeti një dokumentar për një njeri që jetonte në trena.
“Mendova se ndoshta mundem,” tha ai. Në fillim, prindërit e tij u përpoqën ta largonin atë. Por duke kuptuar se ai ishte i vendosur ta bënte me çdo kusht, më në fund vendosën ta mbështesin. Nuk ishte e lehtë për të në fillim. E kishte të vështirë të flinte në tren dhe shpesh kthehej te prindërit. Ndërkohë, ai u mësua me të. Ai madje gjeti një të dashur në sallonin e klasit të parë në stacionin e Këlnit. Jeta nuk është gjithmonë e lehtë për hekurudhat e Gjermanisë, të cilat shpesh kritikohen se janë në një gjendje të dhimbshme për shkak të viteve të tëra të investimeve të pamjaftueshme.
“Vonesat dhe problemet e tjera janë të zakonshme,” tha ai.Deutsche Bahn nuk ka dashur të komentojë për pasagjerin e pazakontë. Për pjesën më të madhe të vitit 2023 dhe fillimin e 2024, punonjësit e hekurudhave dolën shpesh në grevë për paga dhe kushte më të mira pune. Për shkak të kësaj ai duhej të flinte në aeroporte. Por ai nuk u lodh. Kur u pyet se sa ka në plan të jetojë kështu, ai u përgjigj: “Ndoshta një vit, ndoshta pesë. “Për momentin po kaloj mirë dhe po zbuloj gjëra të reja çdo ditë”.