Bota tani po sheh një Gjermani të re. Jo Gjermaninë e vendosur, të moralshme që kemi njohur për gjysmë shekulli të fundit, por një Gjermani që pengohet nga kriza në krizë (sigurisht e nxitur nga BE-ja) që duket gjithnjë e më konfuze, e ndarë dhe krejtësisht e zhveshur nga autoriteti moral ose politik
800 milionë dollarë është saktësisht shuma që vendet e BE-së i kanë paguar me para gjaku Presidentit Putin në çdo ditë të kësaj lufte të tmerrshme. Kur largohesh nga egoizmi, duke përkëdhelur mjekrën “epo, ju e dini se është ekonomia komplekse në lojë…” dhe tërhiqeni, kjo është sa e pabesueshme aq edhe e pafalshme. Sikur aleatët të kishin financuar Hitlerin teksa tanket e tij endeshin nëpër Francë. Dhe, në mënyrë ironike, Putini do të marrë luftën dhe fitoren që ai dëshiron – ndërsa krimet e luftës, përdhunimet, thesaret dhe të tjerat, Gjermania. Gjermania, për kaq shumë kohë ndërgjegjja e vetëshpallur e BE-së, tani është përlyer me gjakun e popullit ukrainas. Financimi i Rusisë është një zgjedhje, dhe Gjermania – dhe veçanërisht kancelari i saj Olaf Scholz dhe presidenti Frank-Walter Steinmeier – e kanë bërë këtë zgjedhje. Gjithashtu, nëse nisemi nga sondazhet e fundit, edhe populli gjerman.
Bota tani po sheh një Gjermani të re. Jo Gjermaninë e vendosur, të moralshme që kemi njohur për gjysmë shekulli të fundit, por një Gjermani që pengohet nga kriza në krizë (sigurisht e nxitur nga BE-ja) që duket gjithnjë e më konfuze, e ndarë dhe krejtësisht e zhveshur nga autoriteti moral ose politik. Angela Merkel, për kaq shumë kohë, “Mutti” i çdo gjermani, në fakt po i shiste në heshtje gjermanët poshtë lumit – me politikën e saj vetëvrasëse energjetike.
Politikat e gabuara të Merkelit për përpjekjet për t’i ndryshuar diktatorët fashistë vrasës, thjesht duke tregtuar me ta, tani po kritikohen pa fund. Një nga aktet e fundit të kancelarit të SDP dhe mikut të vetëshpallur të Putinit Gerhard Schroeder ishte nënshkrimi i marrëveshjes për krijimin e projektit të gazsjellësit Nord Stream 2. Menjëherë pas kësaj, ai u bë kryetar i kompanisë pas saj – i pari nga disa poste drejtuese që ka marrë në kompanitë ruse të energjisë. Sigurisht që Gjermania nuk është e vetmja në financimin e krimeve të luftës të Putinit, sepse janë dhe Italia e gjithë BE-ja, por Gjermania është shteti më i madh, më i hutuar dhe më i shqetësuar. Nëse Gjermania mund të gjente guximin për të ndërprerë gazin dhe naftën ruse, vendet e tjera anëtare të BE-së do të ishin të detyruara të vepronin njësoj. Hutimi nuk është karakteristikë gjermane – të qenurit e vendosur dhe e organizuar është, qoftë në futboll, biznes apo në të vërtetë luftë.
Por gjërat kanë ndryshuar. Kombi nën kancelarin Olaf Scholz deri më tani është përballur me aktet më të mëdha të barbarisë në tokën evropiane që nga koha e Hitlerit. Gjermania ka folur vazhdimisht për mundësinë e dërgimit të armatimit më të rëndë dhe pastaj i tërhoqi. Kjo duket shumë e çuditshme, pasi një sondazh pas sondazhi tregon se publiku gjerman nuk e pranon dërgimin e pajisjeve serioze në Ukrainë.
Gjermanët (nëse sondazhet janë të drejta) thjesht nuk duan të shqetësohen. Dhe po, nuk ka dyshim se mbyllja e ‘çezmave’ të gazit dhe naftës ruse do të prekte ekonominë gjermane. Kur me vetëdije bëni një pakt me djallin, ka gjithmonë një çmim për të paguar, në këtë rast PBB-ja e Gjermanisë tkurret me dy deri në tre për qind, një rritje e dukshme por e menaxhueshme e papunësisë dhe padyshim ndërprerje në furnizimet me gaz (megjithëse jo aq shumë për furnizimet me naftë ). Shumica e ekspertëve pranojnë se ekonomia e Gjermanisë mund ta shmangë atë, pasi nuk do të jetë katastrofike. Por sanksionet, si lufta, duhet të jenë totale që të jenë efektive. Dhe kjo vendos një imperativ moral për Berlinin që të marrë drejtimin për gazin dhe naftën ruse dhe t’i heqë ato tani. Bombat po bien mbi Mariupol tani, kasaphana po ndodh në Bucha tani, masakra e civilëve po ndodh tani në Kharkiv – ukrainasit nuk mund të presin për një plan gjerman të paqartë, për të ndaluar pagesat monstruoze ndaj Putinit. (Express.co.uk)