Në mënyrë më delikate, Netanyahu e bëri të qartë se ai as nuk kishte frikë nga zemërimi i një Shtëpie të Bardhë, që nuk ishte entuziaste për mbështetjen e Izraelit në një luftë të mundshme me Teheranin dhe me milicitë shiite në të gjithë Lindjen e Mesme. Me pak fjalë, eliminimi i Zahedit duhej t’i vinte një kapak demonstratave anti-Netanyahu, që kishin mbushur rrugët
Përdorimi i luftës si mjet politik është një lojë e rrezikshme. Dhe shumë e pasigurt. Gjaku i pafajshëm i shtatë punonjësve të ndihmës së Kuzhinës Qendrore Botërore të vrarë gabimisht nga ushtria izraelite ndërsa shpërndanin ushqime në Rripin e Gazës është dëshmi e kësaj. Dhe Benjamin Netanyahu po e zbulon këtë. Kur ai autorizoi bastisjen në misionin diplomatik iranian në Damask, objektivi i tij nuk ishte vetëm të varroste Mohammad Reza Zahedi dhe togerët e tij nën bomba. Komandanti i Pasdaran ishte sigurisht një objektiv i rëndësishëm. Dhe identifikimi i tij në Damask është një mundësi që nuk duhet humbur. Kreu i Njësisë 18.000, seksioni i Brigadave Al Quds përgjegjës për transferimin e armëve dhe municioneve për milicitë shiite aktive në Siri dhe Liban, kishte qenë në vështrimin e Izraelit për shumë vite. Dhe mbetet objektivi më i rëndësishëm midis shumë të eliminuarve nga shteti hebre. Por nevojat strategjike këtë herë janë të kombinuara me ato politike.
ELIMINIMI I NJË “ARMIKU”
Eliminimi i një “armiku” të atij kalibri ishte mënyra më e shpejtë për t’i rikthyer Netanyahut konsensusin e një opinioni publik gjithnjë e më të vendosur për të kërkuar dorëheqjen e kryeministrit dhe rikthimin në zgjedhje, siç ndodhi sërish mbrëmë, kur demonstruesit arritën të kapërceu kordonët e sigurisë dhe arriti në hyrje të kryeministrisë. Në mënyrë më delikate, Netanyahu e bëri të qartë se ai as nuk kishte frikë nga zemërimi i një Shtëpie të Bardhë, që nuk ishte entuziaste për mbështetjen e Izraelit në një luftë të mundshme me Teheranin dhe me milicitë shiite në të gjithë Lindjen e Mesme. Me pak fjalë, eliminimi i Zahedit duhej t’i vinte një kapak demonstratave anti-Netanyahu, që kishin mbushur rrugët.
Në ndërkohë, një front i ri po hapet për Benjamin Netanyahun, kryeministrin e Izraelit që po përballet me luftën kundër Hamasit, i vënë në pikëpyetje nga Shtetet e Bashkuara dhe gjithashtu nga fronti i brendshëm. Anëtari i kabinetit të luftës të Izraelit, Benny Gantz, ka bërë thirrje për zgjedhje në shtator, ndërsa qeveria e kryeministrit Benjamin Netanyahu përballet me presion brenda dhe jashtë vendit për luftën në Gaza. “Ne duhet të biem dakord për një datë për zgjedhjet në shtator, në një vit pas luftës nëse dëshironi,” tha Gantz, në një konferencë televizive. “Përcaktimi i një date të tillë do të na lejojë të vazhdojmë përpjekjet ushtarake duke u sinjalizuar qytetarëve të Izraelit se së shpejti do të rinovojmë besimin e tyre tek ne”, shtoi ai.
PËRFSHIRJA NË POLITIKA TË VOGLA
Mijëra izraelitë kanë dalë në rrugë ditët e fundit duke kërkuar zgjedhje të reja. Shumë e kanë kritikuar Netanyahun, dhe kanë shprehur zemërimin për trajtimin e qeverisë së tij ndaj 134 izraelitëve të mbajtur ende rob në Gaza gjashtë muaj pas luftës.
Netanyahu, kryeministri më jetëgjatë i Izraelit, ka përjashtuar në mënyrë të përsëritur zgjedhjet e parakohshme, të cilat sondazhet sugjerojnë se ai do t’i humbiste, duke thënë se të shkosh në qendrat e votimit në mes të një lufte do të shpërblente vetëm grupin palestinez Hamas. Partia e tij Likud tha se Gantz duhet të “ndalojë përfshirjen në politika të vogla” gjatë luftës. “Zgjedhjet tani do të sjellin paralizë, ndarje, dëmtim të luftimeve në Rafah dhe një goditje fatale për shanset për një marrëveshje pengjesh”, tha Likud. Sondazhet sugjerojnë se partia e Gantz do të ishte në krye në çdo zgjedhje dhe ai do të ishte favorit për të marrë postin e kryeministrit.